3 Ağustos 2018 Cuma

Bu kez ne dilediğime dikkat ettim!

Günlerdir içimde bir sıkıntı ile tatlı heyecan boğuşuyor. Bir heyecan, bir sıkıntı galip geliyor. “okulun ilk günü karnı ağrıyan çocuk” sendromuna girdiğime göre sanırım sıkıntı ve korku daha baskın. Eh kolay değil, uçan kuşlara, martılara ve bankalara boyumdan büyük borcum var artık! Niye? Durduk durduk memleketin şu cafcaflı batış döneminde ev almaya kalkıştık!
Nasıl bir mantıkla bunu yaptık bilmiyorum, galiba mantığı falan yok… Bu şartlarda ev alamayacağımıza kanaat getirince bari 1+1 daire alalım, hem annemler yavruya baktıkları sürece içinde otursunlar böylece şu an oturdukları daire için ödediğimiz kiranın üstüne biraz kredi eklemiş ve yatırım yapmış oluruz dedik. Tabii ev aramaya başlayınca bu aşırı zekice fikrimiz elimizde patladı çünkü ya fiyatlar, ya tapu durumları, ya konumlar uyuşmadı… Derken öylesine ziyaret ettiğimiz bir firma ellerinde 1+1 olmadığını, 2+1 daireleri de bitirdiklerini, fakat uygun fiyata bir başka daireleri olduğunu söyledi. Örnek daireyi gezdik, sevdik.
“3+1 diyorlar ama olsa olsa 2,5+1 olur orası… Olsun, olsun çok sevimli. Ay ne güzelmiş, aamaaan ne olacak yeter bize……” falan derken bir baktım ki adamlardan fiyat alıyoruz. Ertesi gün ise kumbaradaki bozuklukları bile saymış, oradan borç, buradan harç bulmuş kapılarına dayanmışız… pazarlık, kavga kıyamet derken gerisini hatırlamıyorum..! Bugün üstüme dev bir konut kredisi tanımladılar, kafam sepet olmuş geziyorum. İnşallah bir aksilik çıkmazsa iki haftaya kalmaz tüm ıvır zıvırlar bitecek, sonbaharda da taşınacağız. Şaka gibi!
Evi almayı konuşmaya başladığımızdan beri kendimle dalga geçiyorum; evrenden ne istediğine dikkat et diye boşa uyarmadı seni kitaplar, vay sadeleştim vay sadeleşeceğim, aman eşyaları attım keşke hepsini atsam derken al bakalım! Kuş yuvası kadar ev! Sıkıysa sadeleşme!
Biraz temsili biraz gerçek!
Şimdi düşünüyorum da, oturduğumuz evi çok sevdiğim ve rahat ettiğim halde, son birkaç aydır iyice bunalmıştım. Bir türlü toplanmamasından, çok büyük olduğu için sadece bir hafta sonu temizliğinin saatler istemesinden, kendimize ait olmadığı için duvarına bir fotoğraf bir tablo asamamaktan sıkılmıştım. Küçük ve pratik olsun, sıcacık olsun, benim olsun diyordum içimden. Bu sefer de biraz fazla küçük oldu ama sağlık olsun! Bak insan ne tuhaf, isteyip de ayağına geleni bile kabul etmekte zorlanıyor. Şimdi bu durumu bir meydan okuma gibi değil de, bir fırsat gibi değerlendirmek gerek diye geçiriyorum içimden.
Bu durum az eşya, az harcama, az telaş, bol bereket, bol şükür, bol muhabbet için bir yoldur dilerim!
İsteklerimizle, çevremizde görünce sahip olmalı/yapmalı/almalıyız sandığımız şeylerle, kendi kendimizi ne kadar zorladığımızla ilgili düşünüp duruyorum bir haftadır.
Hakikaten bunu niye yapıyoruz?
Kendim istediğim, gidip talip olduğum ve birkaç yıl boyunca kazancımı oraya bağlamayı kendim göze aldığım halde neden daha işin başında acaba yeter mi bize diye düşünüyorum?
Neden yetmeyeceğini zannediyorum?
Evet, her şeyin bunca pahalı olması ve sırf bir ev almak uğruna insanın kazandığını dilediğince harcayamayacağını düşünmesi bir haksızlık. Fakat memlekette durum bu. Daha fazla deşmeye gerek var mı?
Bu kısım tamamsa, işte geriye az önce bahsettiğim o diğer konu kalıyor. “Yetmez” fikrini içimize sokan “dışarı”dan arınmak gerekiyor. Kendini, eşyayı, etrafı bu kadar önemsememek gerektiğini bir daha anlıyorum. Sağlıkta, afiyette olalım, huzurumuz, vaktimiz, kazancımız bereketli olsun, neşemiz etrafımıza saçılsın. Asıl bunlar çok olsun.
Kısaca ağzımızın tadı yerinde olsun. Başka neye ihtiyacımız var?

8 yorum:

  1. Mızmızcığım şimdiden hayırlı uğurlu olsun diyeyim. Bana da büyük kararların, yatırımların ardından hep bi “mal gibi kalakalma” iyi mi ettik-kötü mü ettik afallama, boşlukta gezme hali gelir.
    Ama birkaç güne toparlarım ve bu süreçte de “yok yok çok iyi ettik, oh mis” falan diye kendimi ve herkesi ikna eder, içimi rahatlatırım :)) üstünden biraz zaman geçsin, sen de “yeri çok şahane, şusu çok iyi, busu bilmemne” diye diye bol bol konuş, konuştukça ikna oluyorsun eheueheur

    Borç yiğidin kamçısıdır yeaaa, ödeniyor bi şekilde düşünüp de stres yapma kendine.

    bir de simdi bunu aldik bitti, ömrü billah burdayiz, tek atimlik kursun vardi diye de sartlama, panikletme kendini. hele bi yerles, gönlünce daya döse düzenle, oglan biraz büyüsün; baktin kücük geldi bunu satar baska alirsiniz, baska firsatlar cikar, baska kapilar acilir… ne olacagini kim bilebilir… ya da cok mutlu olursunuz, cok benimsersiniz uzun yillar keyifle oturursunuz.

    her ay kiraya verdigin paraya acimaktan, evimiz olaydi iyiydi demekten, alsak mi almasak mi düsünmektense al gitsin ya :))) en kötü karar bile, kararsizliktan iyidir.

    öpüyorum canim, mutlulukla saglikla oturun insallah.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Basakitom cook sagol<3 ben de şu an o bahsettiğin kendini ve herkesi ikna sürecindeyim :)
      Zaten liraydı ev sahibiydi emlakciydi derken gelen bu cinnet bu kadar cesaret verdi sanırım bize de..
      bundan sonrası kısmet. Şu an istediğim küçülmek doymak yetmesini sağlamak... ama ışte yolun o kadar başındayım ki... neyse...
      Cook öpüyorum!

      Sil
  2. öncelikle güle güle, sağlık,mutluluk ve huzurla oturun.

    çünkü gerçekten bunların herhangi birinin ufacık bir eksikliğinde nerede yaşadığınızın veya neye sahip olduğunuzun hiç bir önemi yok.
    başka insanlar,el alem veya aile baskısından kurtulmak gerek. cidden yıllarca, hiç önemli olmayan şeyler bize hep çok önemli gibi işlenmiş.anın keyfini çıkarın. borcunuz için kolay gelsin :D ama paranızı boşa harcamadığınızı düşünerek rahatlayın. en nihayetinde bir mülk sahibi olmak için fedakarlık yapıyorsunuz.
    tekrar hayırlı olsun

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Cok teşekkür ederim guzel dilekleriniz icin ❤
      Memleketlerimizden ve tanidiklardan uzak olunca pek cok seyden siyrildik saniyordum ama o baskı icimize yerlesmis meger... Ondan da kurtulacagiz insallah!
      Tekrar tesekkurler ;)

      Sil
  3. Mizmizim hello. Hayirli, ugurlu, bol bereketli, bol muhabbetli olsun yuvaniz. Ev her zaman iyi bir yatirimdir, kredilerin dustugu donemi yakaladiysaniz cok iyi etmissiniz derim. Zira bu ulkede artik faizler kolay kolay dusmez diye dusunuyorum. Inan ki baslayinca bitiveriyor kredi de. Ona gore ayarliyorsun kendini.
    Ve gercekten sadelesmek adina iyi bir baslangic. Tasinirken kim bilir daha neler neler cikacak evden.
    Hadi bakalim, kolileme maceralarini bekliyorum. 😁 Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sagol Pınar!😊 kredilerin düştüğü donemi yakalayamadik ne yazik ki ama siteyi yapan sirketle bankanin anlasmasindan biraz faydalandik... Zaten bankalar krediler dusecek diye beklemeyin artmasa sukredin mealinde konusunca gozumuzu kararttik. Insallah defigin gibi hoop bitiverir!
      Koli maceralarini da kesin yazicam, sadelestim saniyordum iste bu kadar zimbirti cikti diye kendimi ifsa edicem hahahah😂

      Sil
  4. Güle güle hep mutlu günlerde yaşayın, hayırlı olsun

    YanıtlaSil

Öcü!

İnsanların neden birbirine “öcü” gibi baktığını anlamakta zorlanıyorum. Ben de sıradan bir insan olarak bazı şeylere şaşırmaya, tanıma...