Hani bir laf var sosyal medyada dönüp duran, bir çocuk büyütmek için bir köy gerekli diyordu... Atasözüydü sanırım bir medeniyetin... Bir köy gerekli mi bilmem ama bir anneanne ve dede gerekli o kesin benim için. 5 haftalık memleket tatilini bitirip Ankara' ya döndük. Şu an maaile depresyondayız galiba. Hatta yavruyla ben yarışır haldeyiz kim daha çok somurtacak ve huysuzluk edecek diye. Çünkü eğlence bitti.
Yavru sabah 7.30 itibariyle bahçeye iniyordu ekip arkadaşlarıyla. Çiçek suluyor (hortumu tutup etrafı ıslatmak ya da su bidonlarını devirmek), otları çapalıyor (dede ot çapalarken bir ucundan tutarak iş yaptırmamak) ya da balkondan aşağı attığı mandalları sepete topluyordu (sepete doldurup yukarı çıkmadan evvel tekrar boşaltmak). Hiçbir şey yapamazsa, kumları alıp kafasından aşağı dökerek eğleniyordu. Ben de o sırada evde uyuyordum. Uyku. Uyumak. Mmmhhh çok güzel bir şey, daha döneli 2 gün oldu ve burnumda tütüyor... Neyse işte, gece bazen 1 bazen 5 kere de uyanmış olsa sabah fazladan 2 saat uyuyordum, ta ki "meeemeeeeeaaaaa" diyerek odamı çamurlu elleri ve ayaklarıyla basana kadar. Fazladan uyku uyumuşum, aldırmıyordum tabii.
Geldigimizden beri gece beş yüz kere falan uyanıyor. Ankara sıcak, bizim ev çok sıcak... Tüm gün güneş alıyor ve cayır cayır yanıyoruz. Hem sıcak hem de eve yeniden adapte olma derdi ile çok kalkıyor biliyorum. Ama uykum var... Sıcak yüzünden evden çıkamadık doğru dürüst. Park aktiviteleri de kesmedi tabii yavruyu, nasıl kessin? Orada en az 5 posta geziyordu. Günün finalini bahçede son kez kum banyosu yaparak tamamlıyor yıkanıp uyuyordu. Geldigimizden beri patladı çocuk. Ağlayıp duruyor ota moka... Ben de ev topluyor, çamaşır yıkıyor, yemek hazırlıyor ve aralarda bel/sırt ağrılarım yine başladı diye sızlanıp duruyorum.
Ay çok mutsuzum.
Biliyorum bir kaç güne geçecek ama çok mutsuzum. Yarın pazartesi, koca işe gidecek ve evde sabahın köründe başlayacak bir gerilim filmi olacak.
Galiba hem mutsuzum hem korkuyorum.
Baştan okumak gelmedi içimden, yayınlıyorum.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Öcü!
İnsanların neden birbirine “öcü” gibi baktığını anlamakta zorlanıyorum. Ben de sıradan bir insan olarak bazı şeylere şaşırmaya, tanıma...
-
Oğlum, canım, akıllı bıdığım, tatlı sincabım, gamze suratım, her şeyim… Seni çok seviyorum, biliyor musun? Evet, biliyorsun, ne z... -
Oğlum, canım, bin bilmişim, minik adamım, can parçam, Resmen 3 yaşındasın! Üstelik farkındasın; doğum günü sabahı doktora gitmek zorund... -
Her zaman kaygısı yüksek bir insan oldum. Hani herkeste bir parça görülen; yeni bir ortama girince huzursuz olma, düzenini değiştirmemek iç... -
Sanki 10 saattir saatin 5 olmasını bekliyorum. Aslında işten 5’te çıkamam, niye 5 olmasını bekliyorum ki? Bilmiyorum. Hem neden bazı günle... -
Oğlum, canım, minik tazmanya canavarım, pofuduk poğaçam, herşeyim... 1 yaş mektubunu sürekli not aldığım o defterlere değil, buraya yazmak ... -
İnsanların neden birbirine “öcü” gibi baktığını anlamakta zorlanıyorum. Ben de sıradan bir insan olarak bazı şeylere şaşırmaya, tanıma... -
Az önce, yalnız bir annenin oğlunun doğum gününde yazdığı yazıyı okuyup ağladım. Öğlen de yine internette rast geldiğim bir hikayeye ağlam...
-
Çocuklardan önce bol geyik ve şamata için kullandığımız, (eski) adı “ kayınbro , elti, görümce” olan k ardeşim, eşi, ben ve kocamın olduğ... -
Oğlum, akıllı bıdıkım, ballı lokmam, hassas kalplim, yakışıklı tosbiğim, Dün 4 yaşına girdin! İlk kez doğum gününü çekirdek ailemizle k...
-
Ocağın yarısına geldik. Eve taşınma işi sonu fos çıkan salak dizilere benzedi. Beklentiyi her yeni haberle yükseltip, sonra fıssss diye sön...
Mızmız!
YanıtlaSilBir şey dicem ama kulağa delilik gbi geliyor.
Doğu 3,5 yaşında ve şuana kadar onun uyanık benim uykuda olduğum bir 5 dakka bile olmadı :/
Garip miyim :/
Demek ki sağlam uykusuz kalmamışsın beybi :D yoksa anayı kocayı bulduğun an yattığın yeri bilemezdin :)) ben de yıllardır kesintisiz gece uykumu alıyorum şükür. O konuda sıkıntım yok da, gün içinde feciii yorulup daraldığım vakit çocukları baktırıcak adam bulduğum an geçip odaya 2 saat uyuyorum net. Yani gariplik, "o uyanıkken ben Nasıl uyurum içim rahat etmez" falan tribi olarak eyyorlamadım dediğini de. At bünyesi varsa sende demek ki askkfkflglgl. Uyku ihtiyacı hissetmemişsin ;)
SilAy su anda tikandim. Hani cocuklugumuzun bi cheetos reklami vardi kadinin gozleri firliyordu dışına, öyle oldum :) yok yeeaa niye garip olsun demek isterdim ama benim minnak analik evrenim için biraz inanilmaz bir durum bu, uyku var uyumuyosun, ahahahha :))))
YanıtlaSilCanim Kahve, saka bi yana bu bir minik "arizali durum" ise hepimizde cesit cesit var, olabilir, icin rahat etmiyordur... Yok, bu "desteksizlikten" oluyorsa; zaten yazının çıkış noktasi buydu, arkamizda ne köy var ne ordu, yine gayet normal, denk gelmiyordur oyle bir an.
Operim!
Mızmız bende durum tam zıttı aslında.
SilDoğu uyanmadan evvel uyanır, uyuduktan sonra uyurum. Hiç bir zaman ense yapamadım, keyfe keder uyuyamadım. Doğu geldi geleli uykular diken üstü.
Gevşeyemedim bi.
O lafa asla katılmıyorum. Elin cahil köylülerine yetiştirtecek halim yok çocuumu asldllflgkjgf
YanıtlaSilGeyik bir yana gerçekten katılmıyorum. çocuğun otorite-güven-rutin noktası sadece anne baba olmalı (bakıcı kreş hariç. Öle 50 farklı kişiye emanet edilmez çocuk)
Ama anane dede candır! Acını paylaşıyorum mızmız :((( alışırsın kendi düzenine de ne diyem. şahane geçmiş Zaman baksana, buna sahip olmak bile herşeye değer <3
Alışmaya basladik bile... Arada tafra trip ve somurtmalar devam ediyor ama olacak o kadar.
SilVe evet haklısın, çok şükür ki varlar <3