Kendimle derdim

Herkesin kendine pis pis davrandığı hatta gıcık olduğu dönemler oluyordur değil mi yaa, sadece bana oluyor olamaz? 

Şöyle anlatayım; kendi kendimin yanından geçsem gözlerimi devirip “salak yaaa” hareketi yapıyorum. İki dakika dert anlatayım desem, “sen kendin istedin bunları, herkes hak ettiğini yaşar tatlı kız” diye cevabı yapıştırıyorum. Çok pis ve boş beslenmeye başladım, farkındayım, ama azıcık kendime çeki düzen vermeyi düşünsem en cazip çikolatalar, en karşı koyulmaz kısır-kurabiye-ıhlamur üçlemeleri ile geliyorum, “istersen yeme” diyerek daha çok kışkırtıyorum. Yaptığım anneliği beğenmiyor, “çocuğu ihmal ettin ne zamandır taşınma, yerleşme, yoluna koyma derken, üstelik bi de tahammülsüzsün, çirkef karı” diye kendimi itip kakıyorum. İş yerinde performansım diplerde, hoş, bakanlığın anasını ağlattıklarından mütevellit iş falan yok ama ben kendimi yine de eleştiriyorum; hiçbir şey diyemesem “o kadar boş vaktin var az otur da makale falan oku, tam memur oldun sümsük şey” diyerek kendime çemkiriyorum. Kocama aşırı gıcık oluyorum bu ara, aslında çoğunu hak ediyor, ama yine de “bu adam iyi dayandı sana…” diye laf sokmayı ihmal etmiyorum. Haftalarrrrdır burnum akıyor, tıkanıyor, öksürük baş ağrısı, diş ağrısı birbirine karışıyor, yeniden başladığım alerji ilacını içerken bile kendime sempatim artmıyor, “ah canımm yoruldun hastalıktan…” diyesim gelmiyor.

Kendimle ilişkim şu an bu seviyede.

Daha bir önceki yazıda umarım evren bana gol atmaz falan diyerek manevra şaşırtmaya çalışsam da, terrible 2 kapıdan çıkarken horrible 3 geldi (Nazar değen olduysa ne diyeyim ben şimddiiiiiii?!). Çocuğum sürekli şu şekil bakıyor;

…ve internet ananın söylediği şu durum evde cereyan ediyor; “…yüksek seviyedeki dil gelişimi, 3 yaşın 2’den daha zor olmasının nedenidir. 3 yaşındaki çocuğunuz önceki yaşına göre daha büyük, daha akıllı ve daha kararlıdır”. Dil gelişimi hep iyi sanıyordum ben bu sıpanın ama dil gelişimi galiba hazırcevaplık gibi bi şeymiş; “anne sen su bi konuşma, ben bunu babama soracağım (Çünkü o kesin izin verecek onu çok kolay manipüle edebiliyorum)” diyerek cümlenizi ağzına tıkmak gibi yani… İşte, yavru cephesinde de durumlar böyle olunca kendimle olan derdimi çözmeye elim varmıyor.

Resmen nisanı bitirdik, senenin üçte biri gitti ve 2019’u boşa sene ilan etmek üzereyim. Ciddi ciddi 4 aydır ne yaptığımdan, ne okuduğumdan, ne yediğim içtiğimden derinlemesine zevk almıyorum. Günü kurtarmak resmen yaptığım.

Sonu nereye varacak ben de meraktayım.