Kendime inanamıyorum, yarım kalan yazımı ("iraz kısa yazsan çoktan biterdi o yazı" diyen iç ses, haklısın!) tamamladım ve 4. sorunun cevabını da yazdım. Çünkü "Etrafındakiler sana hangi sorunun çözümü için gelirler?" diye soran 4. sorunun cevabını hemen verebilirim; her şeyin.
Empati yeteneğim gelişmiştir, ağzımdan da laf çıkmaz e bir de her halt için manyakça okuyan ve kimseciklere güvenemeyen bir çeşit deli olduğum için her "soru"'ları için gelirler sağ olsunlar. O yüzden sorunlardan değil de çözümde ilk adım olan sorulardan giderek anlatayım.
Ay bi dakika, aklıma bilmiş abla Asya geldi, programı vardı, yavruya çeşit çeşit sorular soruyorlar o da akıl almaz cevaplar veriyor (ama mutlaka ve mutlaka cevap veriyordu yani!) izleyenleri gülmekten kırıp geçiriyordu. Sevimli mi itici mi karar veremezdim denk gelip de izlediğim zaman. Onun gibi miyim ne?
Sorulardan örnekleyeyim anlatması kolay olacak böyle:
-Mızmız, bu Allahın öküzünden ayrılmalı mıyım? Söz konusu bir öküzse elbette ayrılmasını salık veriyorum. Yok efendim sinirle öyle diyor ama asıl yamukluk kendindeyse nazikçe başlayıp gözünü korkutacak şekilde üstüne giderek vaazımı bitiriyorum, kendine geliyor.
-Mızmız, sence hangisini (burada söz konusu ürün mobilyadan biberona, elbiseden kitaba, alet çantasından saç bakım kremine kadar değişkenlik gösterebilir) almalıyım? Bakınız fiyat kıyaslama için sorarsanız onu çok iyi tahlil edemem çünkü her üründe aradığım temel özelliklere bakar ona göre delice araştırıp karar veririm bazen fiyatı düşünmem. Peki ben deli miyim her şey araştırılır mı? Galiba deliyim, hiçbir şey yapamasam ürünlerin altını üstünü her yerini satır satır okurum. Napiim ben de böyle bi huzursuz insanım.
-Mızmız, müdür/direktör/oda arkadaşımla anlaşamıyorum, şikayet mi edeyim çirkeflik mi yapayım ne yapayım? Kelin merhemi olsa... demem mutlaka içini rahatlatacak bir şey söylerim. İşin içinde gerçek bir mobbing varsa takip edebileceği yasal yollarda da destek olurum.
-Mızmız, başım ağrıyor ne içeyim? Şu iki ilacı birlikte içeyim mi? Hayır doktor değilim ama prospektüs okumaya bayılırım. Çünkü (doktor akrabalarım arkadaşlarım alınmasın ama) doktorlara güvenmiyorum. Sadece prospektüs okuyarak kendimi 1 kez annemi 2 kez ciddi sonuçlardan kurtarmışlığım var. Elbette doktora git derim, kendim de giderim ama zaten çooook zaruri değilse ilaç kullanılmam. Ay bir de, uzatacağım ama yazayım, benimki böbrek taşı düşürüyor bir ara kıvran kıvran deli oldu ağrıdan (taş olduğunu bilmiyoruz o an), hafta sonu ve acilde tabii yüzümüze bakan yok, iğnelerin etkisi geçince adam perişan. Ağrı da sağ tarafta ya, hem de karnında başlıyor, acaba apandist olabilir mi diye içimde bir kurt... Bir doktor yakınımızı aradım, durumu anlattım, apandist olabilir mi diye şüphelendiğimi ama şöyle şöyle olduğu için pek de ihtimal vermediğimi söyledim. Ne yapalım diye sordum. Bir sessizlik oldu, "Şerefsizim ben böyle teşhis koyamam, koysam anlatamam" dedi sonra da gülmeye başladı. Hala ortamlarda beni anlatır, güleriz, ama teşhisim doğruymuş naber;)
Veee bu liste uzar gider. Bir seneden fazladır da hamilelik ve bebekle ilgili sorularla kuşatılmış durumdayım ki onları buraya yazmak istemiyorum. Referans gösteriyor, başımdan geçenleri aktarıyor ama hep belirtiyorum; arkadaşım işin bilimsel temeli şu, kitaplar da şöyle diyor ama terzi kendi söküğünü dikemezmiş, sen bana çok bakma!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder