2 Ocak 2019 Çarşamba

Olamaz mı? Olabilir...

Bir şeyleri değiştirmek için “değişmiş bir şeylere” ihtiyaç duymamız ne ilginç değil mi? Yılbaşı gibi: Değişen yıl bizi yeni bir motivasyon için dürtüklüyor. Taşınınca yaparım, başlarım, değiştiririm diye ertelediğim bir sürü şey birikti mesela, bekliyorum ki ev değişsin ben de aklımdakileri değiştireyim. Kilomuz değişince giyilecekler, bebeğimiz çocuk olunca gidilecekler, maaşımız artınca alınacaklar. Hepsi bir başka değişime endeksli aslında...

Niye böyle oluyor diye sorgulamayacağım şimdi; çok az sayıda (evet, bence çok az sayıda çünkü dünyanın geri kalanının bu kadar şikâyetçi ve ertelemeci olması benim yamuk bakış açımdan kaynaklanıyor olamaz) içsel motivasyonu yüksek insan dışında hepimiz, değişimlerden güç almaya öyle ya da böyle ihtiyaç duyuyoruz.

Yeni yıl da bunların en çoşku arttıranlarından biri… Kendime sorup duruyorum bu yıl neyi değiştirmek istiyorum. Hem kocaman hem küçücük bir listem var. Alt alta maddeler halinde yazınca çok uzun, kümelere dağıtınca çok kısa.
Öncelikle hayret ve gayretim artsın istiyorum. Bir yağmur damlasından, kar yağan tepelerden, çocuğumun bir mimiğinden, ayazın keskinliğinden, pembe mor günbatımından hayrete düşeyim ve göğsüm genişlesin istiyorum. Daha önce yazmıştım ya, koşturmaca değil gayret istiyor; hayatın tadını her anının hakkını vererek ve çalışarak ve didinerek ve yorulurken hiç yorulmayarak yaşamak istiyorum. En büyük küme bu... Gerisi mi? Gerisi çok fani bir liste, ama asla küçümsemiyorum. Her şey iç içe, birbirinden ayırmak olanaksız. Sanki hemen yarın ölecekmiş ve sanki hiç ölmeyecekmiş gibi yaşamak böyle bir şey çünkü. Nefsimin haddini bildirmeyi istediğim kadar bu dünyada sunulan her lezzetten de payıma düşeni almak istiyorum.
Fani kümemde bir sürü madde var; daha iyi bir iş, daha basit bir ev ve hayat tarzı, daha çok kitap ve müzik, haftada en az bir kez klasik filmleri izleyip tartışacağımız bir akşam, öldürmeden-soldurmadan bakacağım çiçekler, her gün istisnasız yazılacak şükür defteri, hem bedenime hem ruhuma daha iyi bakmak için daha fazla hareket, şikayet etmeyi kesmek için minik alıştırmalar, bilmediğim yerlere yapılacak geziler ve daha neler neler.
Yapılamaz mı?
Sağlık ve ömür olursa neden yapılmasın?
Haydi bakalım, başladık 2019, Allah utandırmasın.

5 yorum:

  1. öncelikle yeni yılın kutlu olsun arkadaşım.

    "Sanki hemen yarın ölecekmiş ve sanki hiç ölmeyecekmiş gibi yaşamak böyle bir şey çünkü. Nefsimin haddini bildirmeyi istediğim kadar bu dünyada sunulan her lezzetten de payıma düşeni almak istiyorum."
    aslında yazının hepsi kopyalamak isteyeceğim kadar kendim yazmışım gibi hissettim duygularıma ve düşüncelerime inanılmaz tercüman olmuşsun ama özellikle yukarıya kopyaladığım satırlar en can alıcı yeri benim için.
    bunlar çok büyük beklentiler hem değil hem öyle. hem kolay hem zor. çünkü aslında bu biraz dünyayı hazmetmek ve kamil insan olmaya yaklaşmakla ilgili.güzel ve bir o kadar emek isteyen bir süreç.
    şu yazdıklarını yapabilmeyi ne çok isterim.en büyük yorgunluğum bu mücadeleyi verememekten doğuyor kendi adıma. aklımda olan hep bu ama hiç başlayamıyorum. sanırım başlamayı fazla düşünüyorum.

    hepimize bu yolda kolaylıklar diliyorum. bir yapabilsek en azından ben kendim için bir yola çıkabilsem...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler canim sizin de kutlu olsun!
      Biliyor musun kendi teshisini koymussun yine. Baslamakla ilgili cok fazla dusunmek. Hepimizin hastaligi aslinda bu, yapinca tam yapmalıyım diye dusunmemizden kaynaklaniyor. Halbuki yok oyle bir sey. Maksat ruhu ferahlatmak degil mi? Bize her zaman kolyadan baslayin diye tavsiye edilmis degil mi? Kucuk baslayip irtibatta kalmak bence isin sirri. Hizli yasamlarimiz bizi bundan cok uzaklastiriyor biliyorum ama mukemmel zaman ve mukemmeli yaomak kaygisindan arinirsak bence olur. Neden olmasin :)

      Sil
    2. bak yine süper bir tespit yapmışsın ;) yapınca tam yapmalıyım ! mükemmeli yapma kaygısı ! her şey aynı anda başlasın ve aynı anda güzelleşsin düşüncesi ve dolayısıyla hep doğru koşulları bekleme. seçenek çok olunca doğru koşullar birinde sağlansa diğerinde sağlanmıyor ve o muhteşem başlangıç hiç gelmiyor :(
      dediğin gibi en doğrusu ufak başlamak . sevgiler

      Sil
  2. İnsanın hayatını basit şeylerle yaşaması çok güzel. Az insan, az eşya ve çok huzur. Bir de çok şükür olmalı hayatımızda.:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen oyle. Ne derli toplu ve kolay gorunen bir tarif degil mi... Dilerim hepimiz yapabiliriz ve hafifleriz❤

      Sil

Öcü!

İnsanların neden birbirine “öcü” gibi baktığını anlamakta zorlanıyorum. Ben de sıradan bir insan olarak bazı şeylere şaşırmaya, tanıma...