10 Ocak 2021 Pazar

Sırtıma patpat

 Bugun yeni kontratim geldi. Bir senedir ugrasiyorum bu isle. Cokca tedirgin, mutemadiyen yorgun oldugum, bir taraftan da `hakikaten yaptim yahu`` dedigim bir sene oldu. Surekli duygudan duyguya suruklendim, cok sey ogrendim, epey de yiprandim. 

Zaten kontrati bekliyordum, evraklarimi istediler hazirladim, 1.5 aydir evrak pesinde kosturuyordum. Yine de mail gelince kalbim kut kut carpti.

Simdi gunun 2. Turk kahvesini icerek, hediye paketi sekilli minik bir cikolatayi yiyerek ve biraz da aglayarak yaziyorum. Demek ki derinlerde bir yerde bu konu icin tedirginmisim. Zorlandigimi hissettigim zamanlar olsa da kendime aslinda hep guvendim, fakat beni asan baska seylerin bu ikinci kontrat firsatini elimden alabilecegi dusuncesini aklimdan cikaramamisim…

Hem rahatlamis hem de onumdeki maraton icin biraz kaygiliyim.

Neyse, bunu bir kenara birakalim. 

Seninle gurur duyuyorum canim kendim, harika bir is cikardin. Baskalarinin aksini dusundurmesine izin verme. Bildiginden vazgecme,calismayi birakma. Yolun acik olsun.

Öcü!

İnsanların neden birbirine “öcü” gibi baktığını anlamakta zorlanıyorum. Ben de sıradan bir insan olarak bazı şeylere şaşırmaya, tanıma...