13 Ocak 2020 Pazartesi

Bir ben miyim hobisiz?

İnsanın anlam arayışına dair havalı laflar edeceğim bir yazı yazmayı çok isterdim. Zaman zaman aradığım olmuyor değil, ben de kendi çapımda felsefik düşüncelere dalan bir insan evladıyım fakat bu ara daha çok "hobi" arayışındayım. Hobi deyince insanın aklına hemen örgü, ahşap tepsi boyama falan gelmesi de acıklı (yoksa sadece ben mi hobiden bunu anlıyorum), keşke daha güzel bir kelime bulsam ne demek istediğimi anlatmak için...

Sorun şu ki, büyük şehirde yaşayan, küçük çocuğu ve dolayısıyla belirli sorumlulukları daha fazla olan her beyaz yakalı gibi, ben de inanılmaz "monoton" ve "sıkıcı" bir hayat yaşıyorum. Serde manyaklık da olduğundan temizlik rutini, alışveriş rutini, ot rutini, çöp rutini derken "işimi kolaylaştırmak" sebebi arkasına sığınıp her şeyi daha da tekdüze hale getiriyorum.

Bazen benden başka herkes işten sonra aşırı eğleniyor; 9-6 mesai bitince akşam yogaya gidiyor, oradan çıkıp partiliyor, sonra maskeler, köpük banyoları, güzellik iksirleri ile bakımlar yapıyor, hafta bir tiyatro-opera-bale-sinema ne bulursa izliyor, bense çamaşırları makineden çıkarıp kurutmaya atmak dışında bir şey yapmıyorum gibi geliyor. Haa bir de netflix (yazar burada internetten izlediği envai çeşit yabancı dizileri tek başlıkta toplamaya çalışmıştır) batağında boğuluyorum. Pofff!

Şaka maka akşama kadar yorulup gelince, sonra yavruyu yedir-içir, oynat, temizle-pakla, uyut faslını bitirince, tek yaptığım "sabaha kalmasın" türündeki ev sorumluluklarını halletmek ve dizi izlemek. Farkediyorum da; ekrana mal gibi bakarak uyuşma işi aslında bir çeşit düşüncelerden kaçış şekli. Gün içinde yaşadığım stres, duyduğum endişe, fiziksel yorgunluk gibi şeyleri atmanın yolunu "kaçmakta" buluyorum sanki. Bunun yerine ne yapabilirim sorusunu sorunca, kendi içimde çözmem gereken belli meseleler dışında aklıma gelen seçenek daha mutlu hissettirecek şeyler yapmak oluyor. Şevkle, neşeyle, akşamın gelmesini bekleyecek kadar isteyerek yapılacak bir şeyler... ama nedir işte onlar?

Bulamıyorum. Bilmiyorum ki 30'larında bunu bulan insanlar var mıdır? Vardır değil mi, acaba nerede aramış ve bulmuşlardır... 

Bir de, kendine 10 dakika ayırıp her gece düzenli bir kişisel bakım yapmayı bile bırakacak kadar bıkkın tiplerde acaba hala ışık var mıdır...


Öcü!

İnsanların neden birbirine “öcü” gibi baktığını anlamakta zorlanıyorum. Ben de sıradan bir insan olarak bazı şeylere şaşırmaya, tanıma...